تاریخ نشان می دهد که در هزاره های پیاپی زندگی بشر,بیشترین فعالیت ذهنی
او,ادبیات بوده است.دیواره ی غارها,سطح ظرف ها و سفالینه ها,الواح اجتماعی
,سیاسی و فرهنگی,کتیبه های اسطوره ای و تاریخی,سردر کاخ ها,ومناظر مساجد و
عبادت گاه ها و کتاب های دینی و آیینی,لبریز از میراثی است که از ذهن خلاق و
احساسمند انسان در ادوار مختلف تراویده و او را به ادراک کیفیت هستی
نزدیک کرده است.ادبیات اعم از شعر و نثر,آهنگ آفرینش است که حتی گریه و
خنده و نیایش و ستایش و پرستش انسان را هم تحت تاثیر قرار داده است.
مجموعه ادبی" گیسوان سپید مادربزرگ" اثر هنری ادبی سرکار خانم دکتر ناهید
طیارئی است که با ایده ای واقع گرایانه و در کمال سادگی به طرح
دغدغه های ذهنی نویسنده در تعامل با دنیای اطراف می پردازد.نویسنده که خود
پزشک است,بن مایه نویسندگی خود را بر دنیای بیرون و دنیای درون نهاده و
با ترسیم نمونه های تامل برانگیزی از همنوعان خود نقش آفرینی ایشان را در
محیط زندگی خود به نقد و توصیف کشانده است.
سرآغاز
اندیشه ها را می توان پر و بال داد. می توان به آنچه در ژرفای وجود ما غوغا
می کند,مجوز بروز داد و باورهای آشنایی که در حصار غبار گرفته ی افکار
ما,دل می زند,به اشتراک گذاشت.
می توان با تحریر,ابر را به میز محاکمه ی خورشید نشاند,می توان برای ماه در دامان سرد باران لالایی خواند!
می توان قلمی بر جامه ی سپید کاغذ به تقاضای دل چرخاند و با آواز اندیشه ها,سیاهی قلمی را شکل داد.
و من آنچه در چشم انداز سال های زندگیم,مرور کرده ام به روی کاغذ می آورم و
عاشقانه قلمی به دست گرفته ام و می نویسم...و این یک آغاز است..
تاریخ: 1391/02/02
مشاهده :
405 |